Hırtık mısın Lan Sen? *

ilham alınan yaratık
HIRTIK

bir gün elbette
zeki müreni seviceksiniz

 (zeki müreni seviniz)

 Arkadaş Z. Özger

“Çoktan unuturdum, ben seni çoktaaaaaan, ah bu şarkıların gözü kör olsun…”

Gecenin köründe, ormanın ortasında ve nehrin kenarındaydı. Bir başınaydı.

Cep telefonundan gelen, Zeki Müren’in billur sesine kendi karga sesiyle eşlik edecek kadar sarhoştu. Buna rağmen, üç işi aynı anda görebiliyordu: Sol elindeki şişeden birasını yudumluyor, sağ elindeki sigaradan derin nefesler alıyor, bir yandan da elini kullanmadan nehre işiyordu.

Bedenini baştan aşağı bir ürperti sarınca, donunu yukarı çekip arkasına döndü. Karanlıkta birisi onu izliyordu.

“Kimsin lan sen?” diye bağırdı. Korkudan sesi çatallaşmıştı. Sarhoş kafayla içinden dua okumaya başladı.

“Korkma lan emmioğlu, benim ben.” Amcasının oğlu Hüseyin’di, ya da değil miydi?

“Yaklaş hele, yüzünü göreyim,” dedi Hasan. Elindeki bira şişesini yere bırakırken, avucuna kocaman bir taş aldı.

Hüseyin yaklaştı; ama Hasan o kadar sarhoştu ki, kuzenini çift görüyordu. Kuzeninin ince, uzun bedeni karanlıkta ikiye bölünüp duruyordu.

“Biraz daha yaklaş,” dedi gözlerini kısarak.

Hüseyin’in fazla yaklaştığını görünce bağırdı: “Orada dur, bir adım daha atma.”

Durdu ve Hasan’a seslendi: “Yapma etme, kendini harap etme. Sana başka kız mı yok? Söz veriyorum, sana daha güzel bir kız bulacağım. Kendi ellerimle evlendireceğim seni. Unut şu lanet kızı, bak başkasına kaçtı. Seni düşünmedi. Daha ne kadar kendini…”

“Sus lan, sus!”

Sustu. Bir adım attı; ama adımını geri almak zorunda kaldı. Hasan, elindeki taşı kaldırmıştı:

“Yaklaşma demedim mi sana ha? Beynini pekmez gibi akıtırım. Bir adım daha atma. Hüseyin’im diyorsun; ama nereden bileyim Hüseyin olduğunu. Belki de hırtıksın. Geçen yaz Körlerin Murat’ına yaptığın gibi beni de nehirde boğacaksın.”

“Saçmalama be; Murat zil zurna sarhoş, nehre girince boğuldu. Bunu sen de biliyorsun ben de. Annesi oğlunun içkili öldüğünü saklamak için bu yalanı attı.”

Birayı kafasına diken Hasan, kızgın bir şekilde:

“Sen de bir hırtıksın. Hüseyin’in şekline girdin ki beni kandırasın. Ben yer miyim böyle numaraları? Ayaklarına bakayım, ayaklarını göster hele!”

Hasan cep telefonunda, Zeki Müren’i susturdu ve feneri açtı. Feneri Hüseyin’in ayaklarına tuttu.

“Vay anasını, demek ki Hüseyin’in suretine iyi bürünmüşsün. Ayaklarını bile tıpkım onunki gibi yapmışsın.”

“Of, yeter artık içme şu zıkkımı emmioğlu. Maymuna dönmüşsün. Hırtık diye diye kafamı şişiriyorsun.”

“Ben de bir hırtık olsam, aynı senin gibi konuşurdum, karşımdaki kandırmak için.”

Hüseyin sıkılmıştı:

“Sarhoşsun sen Hasan. Hadi, eve gidelim. Annen meraktan ölüyor. Ağlamaktan bitap düştü kadıncağız.”

“Beni boğacaksın değil mi? Eve gidelim diye beni götürüp nehirde boğacaksın. Madem hırtık değilsin, o zaman hodri meydan: Ateş yakacağım, eğer ateşe yaklaşabilirsen, o zaman senin bir hırtık olmadığına inanırım.”

“Tamam tamam, yeter ki benimle eve gel.”

On dakikalık uğraştan sonra, Hüseyin yeterince çalı çırpı toplamıştı. Bu sırada, Hasan kalan son birasını da birkaç yudumda içmişti. Kafası bin beş yüz ile iki bin arasında gidip geliyordu.

Hasan cebinden Zippo çakmağını çıkardı ve ateş yaktı. Kurumuş çalı çırpı hemen tutuştu ve cayır cayır yanan ateş, ormanın karanlığını aydınlattı.

Hüseyin ateşe yaklaştı, ateşin dibinde oturdu. Üşümüş ellerini ısıttı. Bunu gören Hasan bağırarak:

“Emmioğlu, senmişsin. Hırtık değilmişsin.”

“Hele şükür,” diyen Hüseyin kuzenine sarıldı. Hasan’ın elindeki çakmak yere düştü.

“Canım çok acıyor be emmioğlu. Onu unutamıyorum. Delireceğim vallaha. Çok kötüyüm, çok.”

“Yapma be emmioğlu, ağlama. Sakin ol. Geçecek, tüm bunlar geçecek. İnan bana…”

Onlar konuşadursun, yere düşen çakmağın yaktığı otlar alev almıştı.

Onlar fark edene kadar, iş çığırından çıkmıştı.

O gece yediden yetmişe bütün kasaba, yangını söndürebilmek için seferber oldu. İl merkezinden ve çevre illerden yangın söndürme ekipleri geldi; ama on beş hektar ormanın yok olmasına engel olunamadı.

Hasan Y. bir hafta sonra mahkeme karşısına çıktığında, yangının asıl sebebini açıklayamadı. Isınmak için ateş yaktığını, ateşin kontrolden çıktığını söyledi. Para cezasıyla kurtuldu.

O gece yaşananlar, sonsuza kadar Hasan ile Hüseyin arasında bir sır olarak kaldı.

Bir de sizinle benim…

—

* Hırtık’ın ne demek olduğunu internette araştırabilirsiniz. Arama yaparken lütfen Ecosia‘yı kullanınız. Bir dikili ağacınız olsun!