Beethoven’ın bestelediği, Friedrich von Schiller şiiri “An Die Freude” (Neşeye Övgü) şiirine, bir kuzgun korosunun naziresidir.
Hüzne Övgü
Bu kapıdan1 geçmeyegör bütün notalar minör
Bu, kuzeyin orkestrası uğul uğul istihza
Kuzgunun demidir gelen peşrev sakat, taksim kör
Bir es vermez kam davuldan elin çekmez bir lahza
“Bir”in nihavendidir bu kapıdan geçmeyegör
Kimseye etme şikayet Kharon2 işine bakar
İki sikke ve elveda… O! Sancta simplicitas!3
Ayın karanlık yüzünde inliyorken neva-kâr4
Bir giriftin mahzeninde hükmü şaşırır mikyas
Sürer dehrin mihengine mücrim cürmünü takar
Alnında bir defa yansa ışığı Silmaril’in5
Sonsuza dek akça keser ufkunu, baktığını
En edilmez küfürlerle kıvranırsa da dilin
Hamd eder senalar söyler ki bilir taktığını
Medar-ı iftiharındır ey esfel-i safilin!
Dabbet’ül arz6 zamanıdır alnın mühr-ü Süleyman!
İşte tanrıyla güreşen bir Yakup’sun7 sen de, gül!
Pırıl pırıl işte gerçek! Iradı zann u güman
Azazil’e naziredir ruhunda öten bülbül
Sığır gibi bu damgayla dağlandığın bu zaman
Ne neşenin kahpeliği ne mutluluk, ne sihir
Kurgusu sağlam olsa da neticede: illüzyon!
İşte vardığın hakikat, artık ne zan, ne tehir
Binbir başlagınca gebe kan pıhtısı kokan son
Yitirmeye, çekinmeye ve korkmaya panzehir
Sen ey elim dıramların, destanların çocuğu
Elisiyum8 bırak kalsın talibi kimse ona
Bırak dolansın umarsız varoluşu boş kuğu
Sen hazırlan kuzgununun rehber olduğu sona
Bülbülün can çekiştiği al güllerin solduğu
Böyle geçirir ömrünü Midgard’da9 rindaneler
Ne dünya onları anlar ne onlar aldırırlar
Nasıl umarsa boşuna mahşerde biganeler
Öyle -hani ya Tanrılar ölüyü kaldırırlar-
Kaldırılır şerefine Hades’te10 peymaneler!
1: burada kapı, “Midgard” sözcüğünün kökeniyle ilişkili.
2: Kharon: Antik Yunan’da, ölülere nehirde refakat eden kayıkçı. Kayıkçılık parasını verebilmeleri için, eski Yunanlar, ölülerin gözlerine iki adet sikke koyarlardı.
3: O Sancta simplicitas, “ah, kutsal yalınlık”, yakılarak idam edilen Çek din adamı Jan Hus’un son sözleri. Ateşine çalı çırpı atmaya gelen yaşlı bir kadını görünce bu sözleri söyler.
4: Neva-kar, Itri’nin muhteşem bestesi… Ayrıca, “ayın karanlık yüzünde inleyen neva-kar”, Chiaroscuro başlıklı bir başka şiirime göndermedir.
5: Silmaril, Tolkien’in “Silmarillion” eserinde akıbetini anlattığı mücevher.
6: Dabbetül Arz: inanışa göre, kıyamet öncesi çıkıp insanları “mümin” ve “kafir” olarak damgalayacak yaratık.
7: Tanrıyla güreşen Yakup, ibrani gelenekte bir motif, eski Ahit’te olması lazım, Gustave Dore tarafından İncil için gravür tekniğiyle resmedilmiştir.
8: Elisium: Antik Yunan’da bir nevi “cennet”.
9: Midgard: İskandinav mitolojisinde insanların dünyası. Gard (ki garden sözcüğü ile akrabadır), etrafı çevrili yer demektir esasında. Midgard, “ortadünya” anlamında kullanılıyor.
10: Hades: Antik Yunan’da cehennem.
Sözlük:
Minör: Genellikle duygusal bir atmosfer yaratmak için kullanılan notalar.
İstihza: Alay
Peşrev, Taksim: Türk musikisi terimleri.
Lahza: An
Nihavend: Bir Türk musikisi makamı.
Mikyas: Kıyas etmede kullanılan
Dehr: Zaman, çağ
Mücrim: Cürüm, yani suç işleyen kimse
Medar-ı iftihar: İftihar kaynağı
Esfel-i safilin: Kuran’da bir tasvir. “Sefillerin en sefili”
Mühr-ü Süleyman: Süleyman’ın mührü, altı köşeli yıldız
Iramak: Uzaklaşmak
Zann u güman: Zan ve şüphe
Azazil: Şeytanın lanetlenmeden önceki adı
Rindane: Çılgın, kendinden geçmiş, aşık
Bigane: Habersiz, bilgisiz
Peymane: Kadeh