Etiket: Mart 2016 – Paraşüt

Çok sinirlenmişti. Hışımla eline geçen ilk eşyaları sırt çantasına attı ve sertçe kapıyı çarpıp gitti. Öfkesinin bir saman alevi gibi…

Düşünceler zihimde birer keşmekeşe dönüşmek üzere, kapatıldığım şu soğuk zindanın soluk taşları kadar renksiz hayallerim. Umudum güneş gibi lakin karartılan…

Arkasında bıraktığı enkaza ve göğe yükselen dumana aldırış etmeden koştu ve aniden durdu. Kötü bir şey yapıp farkedildiğini anlayan küçük…

Yine altını ıslatmıştı küçük kız, ve yine gözleri dolu dolu olmuş bekliyordu. Annesinin ayak sesini duydu, kafasını yorgandan uzattı. Evet,…

Hayalleriniz var değil mi? Benim de var. Vardı. Hayatım her hayalin peşine düştükten bir müddet sonra yarım kaldı. Hayallerimin başlangıcıydı…

Ben gökkuşağının tüm renklerini barındıran bir paraşütüm. Benim hikâyem aslında basitti. Kimileri beni kullanmak için para öder kimileri de benimle…

“Önce gözlerim takıldı, sonra aklım sırlar çıkmazına…” Şimşekler kara bulutların arasında bir görünüp bir kayboluyordu. Gök gürültüsü kulakları sağır edecek…

“Kimin katladığı paraşütle atlamak istersiniz?” Takım çalışması eğitiminde sorulan bu soru, o andan itibaren peşimi bırakmıyor. Günlerdir düşünüyorum. Kendi katladığım…

“Ben niteliksiz değilim. Kılı kırk yararak geldiğim bu noktanın temas ettiği tüm değerler, bir gün çığ gibi büyüyecek, biliyorum; fakat…

“Bir varmış bir yokmuş… Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben babamın beşiğini tıngır…

700 metre. Paraşütünü açtı İskelet Prenses, geniş branda silkinip havaya yayıldı. Dengesini kurunca eğilip aşağı baktı İskelet Prenses. Yeni bir…

“Merhaba Doktor. Evraklar?..” Dingildek masanın korumasının ardında, gözlerime odaklanamayan kaypak bakışlarla savrulan o meymenetsiz soru… Ruhumda yükselen nefreti hissedebiliyorum. “Ah,…

Yaşamın kıyısına gelmiş biriyim ben. İsmimin bir önemi yok. Sizin gibi biriyim ya da ileride olabileceğiniz biri gibi. Yaşadığını zanneden…