Zamanın Ucunda
Ciğerlerime oksijen doldurmaya çalışırken gözlerimi açtım. Yıllardır nefes almıyormuşum gibiydi. Nefesim öksürüğümle bölünüyor, ağzımdan garip sıvılar çıkıyordu. Kusuyor muydum? Boğazımda…
#165: YAPAY ZEKÂ
Ciğerlerime oksijen doldurmaya çalışırken gözlerimi açtım. Yıllardır nefes almıyormuşum gibiydi. Nefesim öksürüğümle bölünüyor, ağzımdan garip sıvılar çıkıyordu. Kusuyor muydum? Boğazımda…
Yaşamım bir çöplük. Eskimiş, bitmiş ilişkiler, kör noktalara erişmiş arkadaşlıklar, kaybedilmiş aile üyeleri ve en önemlisi eskimesine engel olamadığım arabalarımla…
Martin gece uyurken gördüğü rüyalar yüzünden annesinin gözlerine bakamayacak bir utangaçlıkla uyandı. Ergenlikte böyle şeyler normaldi ama o buna alışamamıştı….