Sayı #166: “Buzul Öyküleri”
Buzul çağının sessiz tanıkları, beyaz örtülerinin altında sakladıkları binlerce yıllık hikâyelerle karşımızda. Donmuş derinliklerin büyüsü, yalnızca soğuğun değil, aynı zamanda…
#166: BUZUL
Buzul çağının sessiz tanıkları, beyaz örtülerinin altında sakladıkları binlerce yıllık hikâyelerle karşımızda. Donmuş derinliklerin büyüsü, yalnızca soğuğun değil, aynı zamanda…
– Nefes al, nefes al, lütfen sakin olmaya çalış. Açılır mısınız biraz? Boşaltın burayı lütfen, hava alması lazım. – Yeter…
Günlerdir yazıp yazıp siliyorum. Giriş cümlesi mahiyetinde yazdığım bir cümlenin sonuna koyduğum nokta gibi kalakalıyorum. İmleç bir görünüyor bir kayboluyor….
“Geceyle ölümdür asıl sevgili, Bu ikiz aynada toplanır yollar.” – Eşik, Ahmet Hamdi Tanpınar “Karlar etrafı beyaz bir karanlığa…
Hepsi bir rüya, diyorum kendime; gözlerimi açtığım zaman, yıllar önce içimin geçtiği bir salı akşamüzerine uyanacağım. Güneş turuncu turuncu batıyor…
Orta yaşlı adam gözlerini açtı. Yerde yatıyordu. Önce kafasındaki sersemliğin geçmesi için birkaç saniye bekledi. Sonra doğruldu ve etrafını inceledi….
Şubat ayının soğuk bir akşamıydı. Yedi Numara’nın dört katlı binasının dış cephesi, ilkbaharın ılık esintilerini bekleyen çıplak ağaç dallarının arasında…
Uzun boylu adam masasında çalışıyorken kapı çalındı. “Gel” diye seslenince kapı aralandı ve kısa dik saçlı bir kafa göründü. “Güvenlik…
Helmut ve İsabela, çocukların ön koltuğa oturmamasıyla ilgili kuralı Erika öldüğünden beri itinayla pas geçiyordu. Böylece, adam hem cipi kullanıp…
Donmaya yüz tutmuş toprakların üzerinde sapsarı otlar, anız külleri vardı. Yer yer kendilerine bölge seçmiş olan ağaç kümelerinin kuruluk yeşilliği,…
Yazdıklarım sona erdiğinde benden mutlu bir son veya sona ermiş bir hikâye beklemeyin. Çünkü yazımın ne zaman sona ereceğini ben…
Burun sızlatan soğuk, üzerinde durdukları ızgaralı parlak metal platforma bütün kudretiyle ulaşıyor, arkalarından geçen ve temiz hava alıp manzaraya bakmak…
2,5 milyon yıl önce dünyanın üçte biri buzlarla kaplıydı. Sonrasında buzulların büyük kısmı eridi ve insanlığın yükselişi başladı. Üstün ırk…
Çok yalnızım… Bütün ailemi, arkadaşlarımı, yakınlarımı kaybettim. Herkesten ve her şeyden ayrı düştüm, tek başıma kaldım. Çok üzgünüm. Ne kadar…