13. Yıl Özel: Destanlar
Zamanda yolculuk hâlâ söze muhtaç. Tarihte geriye gidebilmek için kelimelere ihtiyacımız var. Yarınlarda hatırlanmak için ise isminiz birkaç sözle anılmalı….
Kategori: Önsöz
Sayı #150: “Kervansaray Öyküleri”
Kervansaray. Bir hikâye anlatıcısının konaklaması için en ideal yer. Uzun bir yol geride kaldı. Ancak şimdi daha uzağa gitmeliyiz. Yine…
Sayı #149: “Safari Öyküleri”
Av başladığında yerimizden bile kıpırdayamadık. Kazan o kadar uzun süredir kaynıyordu ki sıranın bize geldiğini fark etmemiştik. Bu, birileri için…
Sayı #148: “Uçan Balon Öyküleri”
Bir hava taşıtı olarak uçan balonu tercih etmek maceraya açık davet. Balon sıcak havayla dolarken biz de sınırsız bir keşif…
Sayı #147: “Minotor Öyküleri”
Labirentten çıkmak imkânsız. Her gün sonu gelmeyen bir kovalamanın tekrarından ibaret. Sadece kaçıyoruz. Yakalanırsak ne olacağını bilmiyoruz. Bilmemek dehşet veriyor….
Sayı #146: “Mürekkep Öyküleri”
Yeni yıl birçokları için farklı anlamlar taşıyor. Bizim içinse devam etmek demek. Kayıp Rıhtım Aylık Öykü Seçkisi, 2022’yi Mürekkep Öyküleri…
Sayı #145: “Zümrüdüanka Öyküleri”
Küllerinden doğması gereken çok şey var. Yüzü eskimeyen kimse, dış cephesi kararmayan tek yapı kalmadı. Geçmiş katrana bulanıp duruyor. Ateş…
Sayı #144: “Eşkıya Öyküleri”
Bir patika ya da dijital bir satırın en olmadık yeri. Yolların kesilmesine alışığız. Hangi çağda yaşıyoruz? Bu devirde olacak iş…
Sayı #143: “Klon Öyküleri”
Gelişen teknolojilere şaşırma işini uzun zaman önce bıraktık. Ama peşine düşerken hayret etmekten geri duramadığımız bir alternatif hâlâ mevcut: Öyküler….
Sayı #142: “Çöl Öyküleri”
Alabildiğince kum. Kuru boğazlar. Halüsinasyonlarda saklanan yeşil vahalar. Dört tarafında, göz alabildiğince su görünen koca bir okyanus. Ama gerçek tam…
12. Yıl Özel: Binbir Gece Masalları
Hikâye anlatmak antik bir ihtiyaç. Biz de yavaş yavaş zamanın kendisine dönüşüyoruz. Saniyeler hiç tereddüt etmiyor. Çanlar bir kere daha…
Sayı #140: “Hapishane Öyküleri”
Gardiyanların telaşı. Kaçış ihtimali. Aşılması gereken sınırlar. Kazılan tüneller ve kaşıklar. Öykülerin her şeyi mümkün kılma gücü hayret verici. Anlattıkça…
Sayı #139: “Vampir Öyküleri”
Güneş battığında perdeler dalgalanmaya başlıyor. Dışarısı tekin değil. Ama evde de yalnız değiliz. Kanımıza talip olan tek şey “onlar” değil….
Sayı #138: “Öğrenci Öyküleri”
Büyük bir bahçe. Yaşlı ağaçlar, taş binalar ve müzik var. Güneş orada. Ay ve yıldızlar da. Sırayla sahne alıyor, selam…