Sihirli Çok Sesli Asa
Hiç kimsenin bulamayacağı çok gizli bir yere saklamıştı asayı büyücü, çünkü sihirli asa dokunduğu her şeyin sesini öyle çok yükseltiyordu…
#165: YAPAY ZEKÂ
Hiç kimsenin bulamayacağı çok gizli bir yere saklamıştı asayı büyücü, çünkü sihirli asa dokunduğu her şeyin sesini öyle çok yükseltiyordu…
Ağaçların arasında, en sevdiği ormanda avazı çıktığı kadar attı çığlığını, tıpkı çocuklar gibi, ses telleri yırtılır mı diye düşünmeden attı…
Simsiyah parlayan tüylerine baktı, gözleri kamaştı. Tekrar baktı, kanatları vardı, açtı kocaman. Gözlerine inanamadı. Ayaklarına baktı ama artık onlar… onlar…
Hiç kimsenin girmeye cesaret edemediği yeraltı boşluğunu görmeyi, içinde dolaşmayı, kendilerinden geçmeyi o kadar çok istiyorlardı ki. Dünyanın sonsuz mağarasına…
Kırmızı saçlı büyücünün biri, genç bir adamın çok aşık olduğu kızın kalbine, iç gıcıklayıcı bir büyü yapmış ve doksan dokuz…
“Neden ansızın beni buraya ışınladınız ki? Anlamıyorum!?” diye kendi kendime söylenirken gördüm onu; o yuvarlak kafalı robotu. Gıcırdaya gıcırdaya kollarını…
ilham alınan eser AYNA İÇİNDE AYNA Bir Labirent UÇSUZ BUCAKSIZ YERLERDEN BİRİNE DÜŞÜNCE DİŞİ ZİLALİ, GÖZGÖZE GELDİ CAM KAPSÜLDEKİYLE. Ayıramıyordu…
“Buldum cüce bukalemunları,” dedi mavi saçlı adam Tunnki, parmaklarının ucundaki kahverengi yirmidokuz milimetrelik bukalemunları göstererek karşısında duran kısacık boylu kardeşi…
“Bu gömmedolaptan da çocukluğuma geçiş yapamadım. Başka bir tanesine götür beni!” dedi simsiyah saçlı adam karşısındaki robota. Bol ışıklı robot…
Bir önceki hayatında fantastik kafalı evsiz bir adamdı, rüyalarında nefes alabilenlerin gezegeni Zazazlok’ta isteyerek doğduğundan beri uzun zaman geçmişti. Adı…
“Yeniden Doğuş Mezarlığı’na hoşgeldiniz.” dedi bembeyaz perimsi kadın. Bembeyaz kıyafetler içindeki bembeyaz saçlı kadın, gülümsedi ve elinde aydınlanan ışığa bakarak;…