Tanrıyı Öldürmek
“Bu gün gerçekten öleceğim gün. Korkuyor muyum?’’ “Hayır. Korkmak lükstür, yaşamak için sebebi olanlara aittir.’’ “O zaman mutlu muyum?’’ “Mutlunun…
Kategori: Öykü
Aşılama
Hemen karşısında, kontrol panelinin üzerinde bulunan devasa ekrana baktı. Karşısındaki düzlemde, kocaman küre parmaklarını uzatsa dokunabileceği bir yerdeymiş gibi duruyordu….
Gabriella’nın Kovuğu
Dünya üzerinde yaşayan pek çok insanın ancak Hollywood yapımı filmlerde karşılaşabileceği, bulutların üzerinde süzülen, kara parçasından değil de adeta bir…
Büyülü Piksel
Ne demişti insan: yaşam için mücadele etmek herkesin fıtratı peki insan yaşamı için nasıl bir mücadele içinde? insanlar neden bu…
Piksel Adası
İlk gün, meydanın ortasında yaşlı bir kadın görünce hiç kimse şüphe duymadı. Sadece, kadının yanından geçerken burun kıvırıp surat ekşittiler….
Ümran
Nihayet mesai saati bitmişti. Oturduğum bilgisayarın başından ağır ağır kalktım. Sanki sırtımda tonlarca yük taşımıştım. Belim, omzum ve sırtım o…
Bu Hikayenin Bir Neticesi Yoktur.
1 Kendimi tanıtamayacağım için üzgünüm. Edebiyatşünas bir internet sayfası için yazılan ve konusu önceden belirlenen, yazarında emrivakiliğe karşı duruş gösteremediğinden,…
Küllük Canavarı
Kafası dumanlıydı şoför Asım’ın. Uzun yıllar ilçenin termik santralinde çalışmıştı. Emekliliğine az kaldığı için kendisini çok yormuyorlardı ama gene de…
Kapkara Bir Sevdaydı Kadehinden İçtiğim
Zümrüt yeşili gözleri ve kızıl saçlarıyla Eftimya vücuduna dolandığı Cemal’e kendi hazırladığı içkiyi yudumlatıyordu. Şehri inim inim inleten, karşısında on…
Ah Ali, Cennet Öpsün Yüzünü
Ben ruhu yedi yerden yara almış, ben sırtından yedi kere vurulmuş, kalbinden tam yedi kere bıçaklanmış bir adamım. Diğerleri bana…
Son Söz
“Düzen denilen muhteşem sonsuzluğun hem varolmuş, varolan ve varolacak her şeyi içerirken, aynı zamanda bizi ölümsüzlüğün yok oluşuna şahit edip…
Son Nara
Aksaray, Yeşiltulumba’da “nohut oda bakla sofa” misali bir hanede, yangın patırtıları içinde dünyaya geldi. Kızılca kıyametin alevden dilleri İstanbul göklerini…
Poseroum Çağı
Xiir bir çay kıyısında uyandı, gözlerini araladı, başı zonkluyordu. Neredeydi? Lanet olsun, her yeri ağrıyordu. Elini suratında hissettiği ılıklığa götürdü….
Kör ve Sağır
Karanlığa iyice sinmişti çocuk, cılız bedenini dizlerine yaslamış, içine girdiği oyuğun her santimini kaplamıştı. Küçük bedeninin içini doldurabildiği yegane şey…