Evimizin Arkasındaki Bataklık
Köyde büyüdüm ben, dış dünyadan haberi olmayan bir kız, ailesinin yanında kalan. Küçük yerlerde açıklanılmaz kalır öbür dünyadan gelen kimi…
#165: YAPAY ZEKÂ
Köyde büyüdüm ben, dış dünyadan haberi olmayan bir kız, ailesinin yanında kalan. Küçük yerlerde açıklanılmaz kalır öbür dünyadan gelen kimi…
Kasap Mehmet Efendi, baba mesleğini yapan kendi halinde bir adamdı. Kendinden önce babası, ondan önce dedesi, nesillerdir bu işi yaparlardı….
Kalb’i Konstantiniyye’nin daima karanlık göğüyle dans eden dar ve karanlık sokaklarını bilir misiniz? bu sokakları aydınlatan üç tane ışık vardır,…
Matematik öğretmenim Sevim Öztürk’e ve edebiyat öğretmenim Burhanettin Düzçay’a… “Nasıl bu kadar başarılı oldunuz?” Bu sözler, henüz çok genç olmasına…
“Mezarın ötesinde bir şey vardır; Ölüm her şeye son vermez…” -Propertius Adı Hercan’dı, kestane renkli saçları ve kahverengi gözleri vardı,…
“Aman Allahım.” Bu kelimeler, Ayça Sarah’ın ağzından dökülmüştü. Ok Teşkilatı ile çalışmaya başlayalı yaklaşık on ay olmuştu, bu süre zarfında…
Yeni İzmir’de karanlık bir sonbahar günüydü, yağmur çiseliyor ve güneş huzursuz bir biçimde bulutlar arasında bir görünüp bir kayboluyordu. Gök…
Bu hikâye, ayrı okunabilir ancak, Baykuş’un İşareti ve Yıkıntılarda Yitirdiklerimiz adlı öykülerimle bağlantılıdır. “Polis raporları, Yeni İzmir’i dehşete düşüren yamyam…
Kitleler hâlinde yürüyen insan kalabalığı, nasıl da şaşırtıcı. Her zamanki gibi, her dönem olduğu gibi… Neler olacağından ne kadar da…
Ve Hırslıydı İnsan… Baykuş bana bunu öğretmişti. Belki de öğrettikleri arasında en önemlisiydi bu. Şimdi, yanmış evimin yıkıntıları arasında titremiştim…
Ben, Wilhelm Creidenburg. Anlatacağım şeye inanmayacaksınız, biliyorum, ancak bir şeyi daha biliyorum, eğer şimdi şu anda ağzımı açmazsam, kendimi suçlu…