Kategori: Öykü

Hasta, başını istem dışı sağa sola çeviriyordu. Servistekiler kendine geliyor derken titremeye nöbeti geçirmeye başladı. Üç doktor etrafında pervane gibi…

Sıradan bir iş görüşmesiydi. Fazlası değil. Şirketten ayrılıp arabasına doğru yürümeye başlamıştı. Çok da umutlu olduğu söylenemezdi. Yine bir müddet…

Tuşlar, harfler, yazılımlar, kodlamalar; havanın, suyun, iradenin ve duyguların yerini devraldı. Kendimize sahip çıkabilme kabiliyetimiz yok denecek kadar az bir…

Göz kapaklarımı kaldırdığımda yeni bir güne daha uyandım. Karanlık düşüncelerin hunharca oynaştığı, zalim fikirlerin kendine vücut bulduğu, taze güzelliklerin derin…

Neon ışıkları, lazerler, elektronik levhalardan yayılan yeşil yansımalar ve ekranların mavi parıltıları ile kaplı şehrin tek karanlık noktası; eski zamanların…

Yıl 2148. Kapalı gökyüzü her zamanki gibi. Sütun sütun yükselmiş süper gökdelenler birbirine ne kadar yakın olsa da sis şeklinde…

Anafartalar Ovası ağır sis altındaydı, semadaki bulutlar yere inmiş gibiydi. Sisler arasındaki Yusuf ise tüfeğini bir dala astı ve önündeki…

NOT: Bu öyküyü okumadan önce Yapaydünya Federasyonu – Sıradan Günler adlı öyküyü okumanız devamlılık açısından önem arz etmektedir. Ondan kurtulalı…

Başkan, koltuğuna geri yaslanarak istihbarat şubesinin başındaki adama baktı. Bakışları öfke dolu küfürlerinden birer seçki sunuyordu adeta. – Dört eyaletin…

İkinci çocukları olan kızlarının adını “Remide” koymuşlardı. Bir oğlandan sonra gelen ikinci çocuk kızdı. Baba Hüseyin, illa rahmetli annemin ismini…