Kategori: Öykü

Sabahın ilk ışıkları buğulu camlara vuruyor, güneş karla kaplı yeşil tepelerden aşıp vadiyi aydınlatmak üzere yükseliyordu. Hayul yatağında horul horul…

Kümbet Dağı’nın tepesi tarlalarda yetişen pamuk topağı gibi bembeyaz görünür uzaktan bakanlara. Kış aylarında bu beyazlık eteklerine kadar varır. Tepesindeki…

Gökyüzü sahnesinin kalın perdesi gürültüyle aralandı. Arkasında bir karaltı belirdi. Kasırgayla birlikte yaklaşan. Yavaş yavaş. Uğursuzluktu bu. Yaklaştıkça insanın gözünde…

Hapishaneye doğru gittiği içine doğuyordu. Ama habersiz olduğu bir şey vardı, hiç ummadığı bir zât onun kurtarıcısı olabilirdi. Elbette ki…

Şu tepenin ardındaki yıkıntılar bana ait bir çiftlikti. İhtiyarın moloz yığınına dönmüş arsayı gösterirken eli titriyordu. Üzüntüsü her halinden anlaşılır…

Ay, gökyüzünde puslu bakıyordu. Ağaçların arasından bir baykuş öttü. Çalılardan bir tavşan pıtırtısı geldi. Köselerin Memed, yattığı yerden doğruldu. Yanlarını…

Adam tepedeki çiftlikte kocaman bir evde tek başına yaşarmış. Bütün gün yanında bir şişe şarabı, elinde tuğla gibi kalın kitabı…

Uyandığında kanepesinde iki büklüm yattığını fark etti. İri cüssesiyle zorlukla sığdığı yumuşak yerin içine çökmüştü. Odaya sadece camdan ibaret olan…

“Dünya kocaman bir çiftlik gibi. Dünyadaki tüm insanlar da bir koyun sürüsü. Sürüden ayrılanı kurt kapıyor.” dedi boğuk ve tiz…

Yazlarını teyzesinin çiftliğinde geçirmekten hiç hoşlanmazdı. Ona kalsa akşama kadar evde oturur, bilgisayarda film izlerdi. Oysa burada telefonun çekmesi bile…