Remzi

-Okan kalk lan kalk! Remzi’yi çalmışlar!

-N’oluyor ya sabah sabah?

-Ya kalksana, Remzi yok diyorum sana.

-Bırak oğlum dalga geçme, kim çalacak Remzi’yi. Zaten kafam hâlâ yerinde değil, iyi içmişiz.

-Remzi diyorum, yok diyorum kimse takmıyor abi.

-Hıı?

-Ne diyim ben sana ya.

-Dur ya bi kafamı toplayalım. Yok mu Remzi?

-Yok!

-Emin misin? Her yere baktın mı?

-Yok işte, yok yok.

-Masanın altına filân.

-Her yere baktım diyorum.

-Ayaklanıp gidecek değil ya oğlum. Dün akşam şuracıkta uslu uslu oturuyordu.

-Sen geç bakalım dalganı.

-Yok be. Sofrada durmadan kadeh kaldırıyordunuz ya!

-Oğlum o Ahmet’in işi. Remzi’yi masaya getiren de o, kadehi eline tutuşturup kaldıran da o.

-Ahmet nerede ki? Yok artık, lan yerde yatılır mı, adam resmen sızmış.

-Ahmet uyansana, adama bak hâlâ kütük gibi uyuyor.

-N’oluyor ya sabahın köründe bu ne gürültü?

-Ne sabahı, saat üç oldu oğlum. Kalk, Remzi yok Remzi.

-Sabah şoku mu bu şimdi?

-Ya doğru söylüyorum, Okan şuna bir şey söyle.

-Remzi yokmuş.

-Çok açıkladın bravo. Ahmet sana diyorum, bir şey mi yaptın Remzi’ye, oğlum bana lazım o. Anatomiye onsuz giremem ben.

-Kırk yılda bir evinizde kaldık, onda da Remzi’nin bakıcısı yaptınız beni. Ben ne yapacam Remzi’ye ya. Sen onu Oğuz’a sor.

-Oğuz’a mı? Nerede ki o? Oğuz, Oğuz!

-Dur bağırma Allah aşkına. Sanki saraydayız da bulamıyosun adamı. Ya buradadır ya da içerdeki oda da. Yok yok, tamam ya şimdi anımsadım, Remzi’ye hava aldıracam filan diyordu.

-Kime, Remzi’ye mi?

-Ha!

-Lan oğlum, dalga mı geçiyorsun? Ne diyorsun ya! Bir daha tövbe, bu evde böyle dibine içmek filan yok. Bu son olsun.

-Aman be oğlum. Kaldı sınavlara 15 gün zaten. Yiyecez kafayı nasıl olsa. Bırak bir gece de eğlenelim.

-Eğlenecek başka şey bulamadınız mı? Oğlum, anatomiye onsuz giremem ben diyorum.

-Ya getirir çocuk birazdan.

-Getirirmiş, getirecek tabii. Canım çıktı Remzi’yi alabilmek için, bilmiyorsun sanki.

-Telefonun çalıyor, baksana şuna.

-Alo, Oğuz, nerdesin oğlum, Remzi nerede?.. Ne karakol mu, ne ikinizi de mi?.. Ben sana ne diyim. Tamam tamam geliyoruz.

-N’olmuş?

-Elinin körü olmuş. Sen bi iskeletle sokakta sarmaş dolaş yürü, sonra polise derdini anlat.

-Polis mi?

-Adamı almışlar içeri. Remzi sen bizim her şeyimizsin diye tempo tutuyormuş geri zekâlı. Polis de bunu tabii, Remzi kim diye?

-Ya, herif söyleseymiş ya, tıp öğrencisiyiz Remzi bizim iskelet, dersi onunla çalışıyoruz.

-Ne bileyim, telefonda konuşamadık ki işte. Kalkın gidelim de biz yalvar yakar anlatalım. Oğuz’u bırak da Remzi’ye bi şey yapmasalar bari…