Etiket: Nisan 2018 – Hezarfen Ahmet Çelebi

Koca kötü gramafon devasa bir cihazdı. Mağaraların kasvetli ufkunda yükselir, simsiyah bir güneş gibi parlardı. Bir lahza iğnesi düşerdi, büyük…

Dışarıdan gelen sesleri duyduğunda adam yattığı yerden hızla kalktı. Bütün gün çalışmışlar, haftalardır üzerinde çalıştıkları projenin sonuna gelmişlerdi ve akşam…

Kağıtlarını ve hediyelik eşyalarını topladı deri çantasına yerleştirdi. Kendi kendine “Buradaki hayatı da bitiriyorum” diye mırıldandı, deri çantasını omzuna astı…

Mum alevindeki gölgesizliğine hayıflanarak “yapmamalıydım,” dedi iniltili bir sesle. Eriyen mumların arasında gezinirken sürünen kaftanının varlığı kadar var oldu. Zamansız…

Fırtınalı bir akşam, rüzgar bahçe kapılarını söküyor, ulu ağaçlar köklerine tutunmuş, hayvanlar kuytu köşelerde kendilerine siper olsun diyerek dağa taşa…

Hezarfen, zifiri karanlığın içinde hiç bir şey göremiyordu. Kör olmuşçasına tutunacak yer ararken nerede olduğu hakkında en ufak bir fikri…

Ufkun maviye doymamış göğsünü delip geçen Galata Kulesi’ne bakakaldı kadın. Zamanın çarklarına sokulmuş devasa bir çomak gibi geldi karşısındaki bina….

İmamlar duru sesleri ile sabah ezanını okurken şehre girdi Ahmet Beyeh. Üç sene önce limandan ayak bastığı Cezayir şehrine bu…

Yalnız insanlar, kanatlarını sadece karanlığa uçmak için kullanırlardı. Kanatları, bunun için bir araçtı çünkü bembeyaz tüylerinin, parlaklığı ile göz kamaştıran…

“Seni zayıf… Bu olağanüstü şey karşısında aklına tek gelen onu ortadan kaldırmak mı oldu? Devasa değişimin gerçekleşmesinden mi korktun? Bunu…

Ilık bir bahar akşamıydı. Rüzgar, Hezarfen’in penceresinden şefkatli bir dost gibi sokulup, evin içinde sakin sakin uğulduyordu. Hezarfen, başını kitaplarının…

Ben uçan insanların Kawingası Rolan. Galaktik imparatorluğa ilk karşı koyan ve sonrasında bir çığ gibi büyüyen isyanın tetikleyicisi. Seçilmiş, ayrıcalıklı…