Anka
Kendimi bileli uçabiliyorum! Kanatlarım yükselip alçalırken, ben dünyanın üzerinden geçip, yerçekiminin içinden sızıp, tanımadığım gezegenlerin ruhuna konuyorum. Evet! Bunu gerçekten…
#168: PALYAÇO
Kendimi bileli uçabiliyorum! Kanatlarım yükselip alçalırken, ben dünyanın üzerinden geçip, yerçekiminin içinden sızıp, tanımadığım gezegenlerin ruhuna konuyorum. Evet! Bunu gerçekten…
Sevgili tanrım, uyandığım sıradan bir sabahın böyle devam edeceğini bilemezdim. Biliyorum bu bizim uymamızı istediğin kurallardan biri. “Verilenleri al ve…
Masallarla uyutulanlar iyi bilir, o gecelerin bir de sabahları vardır. Sihirli, cinli, perili, konuşan eşekli dünyalarla uyunur, rüyalarda uçulur, gerçeklerle…
* Olimpos’un çocukları yüzyıllardır bir imge etrafında tutulu kalmışlardı. Onları vareden bütün tutkular zamanla körelmiş eskiler yerini yenilere bırakmış ama…
Soluk soluğa olsa da seyrekleşen adımlarını sıklaştırmaya çalıştı. Çünkü zaman dalganın kıyıya vurduktan sonra, kumların kalan suyu emdiği gibi eriyordu….
Takip edilip edilmediğini bilmiyordu ama emin olduğu kaçtığının çoktan anlaşılmış olduğuydu. Hem acele etmekten hem de hiç alışkın olmadığı bir…
Teras kattaki iki odalı evinin büyük balkonunda, çekyatın üzerinde uzanmış gökyüzünü izliyor ve ağzındaki sigara ile ciğerlerini dumana boğuyordu. Arada…
Hızlı adımlarla tepeye doğru yürümeye devam eden İlkan, yanındaki adama tekrar seslendi, “Yaklaştık mı?” “Henüz değil.” dedi adam. “Neden bu…
Herkes bir şekilde kendi Kafdağı’ndan kovulmuştu. Sorsan bırak tırmanmaya, dağa göz ucuyla bakmaya bile mecalleri yoktu. Kendi dağından kovulanların hüznü…
Bir kılıç intihar edercesine toprağa saplandı. Etrafı bir ayna gibi yansıtan bu keskin kılıcın üzerinden süzülen kanlar yavaş yavaş altındaki…
Tozlu rafların arasında, iniltiyle karışık bir ses yankılandı. “Seni seviyorum Mila!” Etrafı kaplayan, yıllanmış saman kağıdından kitaplara baktım. Hepsi geçmiş…
NOT: Bu öykü 82. Sayı’da yer alan DALGACI ORHAN öyküsüyle bağlantılıdır. Devamlılık teşkil etmesi açısından öncelikle bu öyküyü okumanız daha…
“Hilmi Efendi! Hilmi Efendi bak bakalım bir buraya…” Yorgun ayak sesleriyle, emekliliğin kıyısındaki Hilmi Efendi, sınıfsal bir saygıyla açık kapıyı…
Başlığa aldanıp geldiyseniz kusura bakmayın lütfen. Neden böyle bir başlık attığımı ben de bilmiyorum. İlgi çekmek istiyorum sanırım. Yazdıklarımın cazibesi…